Buren... is dit overal zo???
#1
wo, 18/10/2006 - 18:25
Buren... is dit overal zo???
Of ligt het aan mijn wijk? Nieuwbouwwijk van een jaar of 20, 25 oud in de kleipolder van West- Nederland. De meeste mensen wonen hier al heel lang, veel zijn al wat ouder. Ik ben anders: alleenstaande moeder van 41, dochter van 16, kantoor aan huis. Ik werk maar doe dat dus thuis, niet zo duidelijk voor iedereen natuurlijk.
Sinds anderhalf jaar woon ik in mijn huidige (huur)huis.
Het is een huis voor mindervaliden (MiVa), en heeft (zeker voor een mindervalide) wel héél veel tuin. Minstens 60 m2 achtertuin, zeker 15 m2 zijtuin, nog een voortuin grenzend aan parkeerplaats van ook wel 10 tot 15 m2, en dan verderop nog een soort plantsoen onder een slaapkamerraam van plm. 6x4. Ik klaag er niet over, ik ben er enorm blij mee, heb nog nooit zoveel tuin gehad en het is altijd mijn droom geweest: "een huis met een tuin".
Alleen al dit oppervlak is extreem verwaarloosd geweest door de vorige bewoner die zelfs twee jaar niet in het huis heeft gewoond! Dus al die tijd ook niks aan de tuin deed. Het was voor mij een reuze klus, tijd- en geldrovend, om alleen al de achtertuin aan te pakken deze zomer. Eerst de jungle weg laten halen tijdens de hittegolf, een terras aan laten leggen en ik ben daar omheen nu leuk aan het beplanten en kan niet wachten op de lente. Tot zover alles goed. Alleen, die buren... Klagen over blaadjes uit het plantsoentje "ik blijf aan het vegen" (want natuurlijk komen in oktober alle blaadjes uit MIJN tuin, misschien is het handiger om te wachten met vegen tot alle blaadjes zijn gevallen?), vage opmerkingen over lelijke halfdooie struiken in de voortuin (dat klopt ook wel), alles komt als onduidelijke steken onder water zonder dat iemand helder is: je tuin ziet er niet uit, je haalt de straat omlaag. Als iemand dat zegt geeft hij mij de kans om te melden dat ik met de voortuinen aan de slag ga in het komende voorjaar omdat de achtertuin me voorlopig al genoeg heeft gekost. Had ik dan met de voortuinen moeten beginnen? Mijn woonkamer kijkt uit op de achtertuin, het ligt toch voor de hand dat je daar begint...
Van meerdere kanten komt er nu "subtiel" gemopper over mijn gebrekkige tuinonderhoud "aan de straatkant". Ik ervaar dat als erg vervelend en zal er de volgende spreker zeker (zeer vriendelijk) op aanspreken.
Mijn vraag is deze: wat vinden jullie? Is dit normaal gedrag van die buren, had ik het helemaal anders moeten doen, wat is eigenlijk de norm? Of is wat ik denk normaal: wacht rustig af, en als je een vraag hebt stel hem dan aan mij in plaats van onderling over mij te mopperen en te roddelen, zonder me iets te vragen of me in de gelegenheid te stellen te vertellen wat de plannen zijn?
Misschien hoort deze vraag hier wel helemaal niet thuis. Als dat het geval is hoor ik het graag en zal ik jullie niet meer zulke dingen vragen.
Ik herken de situatie.
Buren (bovendien zullen de jouwe meer tijd hebben, zijn wat ouder zeg je), kunnen het op de zenuwen krijgen als één onder hen jarenlang een verwaarloosde tuin heeft, ze kunnen last krijgen van overwaaiend onkruid edm.
Ze zullen er eens over mopperen, en als die buur het niet aanpakt, blijven zeuren, soms verandert er niks.
Plots kom jij, en hopen de buren dat het nu betert natuurlijk. Alleen is hun geduld al zeer op de proef gesteld, en houden ze niet helemaal rekening met jou situatie.
Je moet je wel niet laten opjagen, laat hun blijken dat je het goed meent.
Natuurlijk moest je het niet anders aanpakken. En natuurlijk als ze een vraag hebben moeten ze die aan jou stellen, in de eerste plaats toch. Alleen, niet iedereen heeft evenveel geduld, durf of inhoud om dit te doen, roddelen is het eenvoudigst hé.
Het duidelijkst lijkt mij op één of andere manier je buren wijs te maken, dat je alleenstaande thuiswerkende-miva-moeder-met-dochter bent.
Dat je begrijpt dat het voortuintje er verwaarloosd bij ligt en dit wel eens op de heupen van omwonenden kan werken, maar nog niet de tijd had noch het geld bijeen spaarde om er iets anders van te maken, maar dat dit wel jou bedoeling is.
grtjs
Jan
Als jij eerst de achtertuin in orde wil maken dan is dat jouw keuze, daar hebben je buren niet over te mopperen. Zulke mensen vinden toch altijd iets om over te klagen. Is het niet over je voortuin dan vinden ze wel iets anders om hun lege dagen mee te vullen. Ik heb ook van die buren en ze storen me niet, vind ze eigenlijk best grappig.
Niks van aantrekken dus!
groeten
Yves
Je doet die mensen juist een groot plezier! Hebben ze tenminste weer wat om op te kankeren. Het weer is de laatste tijd toch al veel te mooi en op juli/augustus zijn ze nu wel uitgescholden.
Ruud
Herkenbaar hoor zoiets en volgens mij mag je dit ook best wel hier vragen.
Als je een vriendelijk gesprek met je buren wil hebben [wat je zelf als aangaf] kan je altijd zo tussen neus en lippen door [ken je die uitdrukking?] even zeggen dat je doordat de tuin door de vorige buren zo erg verwaarloosd was, jij nu er wel erg veel aan moet werken, terwijl je er niet altijd toe in staat ben. Misschien kan je het gesprek ook zo een draai geven dat je eventueel ook wel hulp kan gebruiken. Mits je dat zelf wil natuurlijk of dat je wel goede raad wil i.v.m. je tuin. Ik denk dat de mensen bij jou, hier ook hoor, erg op uiterlijk vertoon zijn. Maar ja er is een gezegde; beter een goede buur dan een verre vriend. Probeer er mee te praten en nogmaals leg het ze uit hoe het komt zonder je priveleven al te zeer prijs te geven. Ik wens je hiermee al het goede
Nodig je naaste buren uit voor een kopje koffie of thee, kunnen ze gelijk met je kennis maken en kun jij het probleem meteen uit de wereld helpen.
Veel succes Pia.
Het is makkelijker gezegd dan gedaan, want ik zou het me ook aantrekken, maar probeer het niet te doen!
Hun zielige geklaag is overbodig en jij hoeft je niet te verdedigen. Houd je liever bezig met je gezondheid of prettiger zaken.
Nederlanders zijn gewoon een heel intolerant, klagerig volkje!
Gefeliciteerd met je nieuwe tuin!
Vorig jaar ben ik ook verhuisd naar mijn nieuwe huis en kwam in een volksbuurt terecht waar iedereen zich met jou en je tuin bemoeid.
In het begin werd i kdaar simpel van. Het is mijn tuin en ik doe het op mijn manier. Ik kreeg allerlei stekjes aangeboden die ik foeilelijk vond. En als ik dan zei: nee sorry ik wil die kleur niet in mijn tuin waren ze zwaarbeteuterd.
Mbt het niet zo snel netjes hebben van je tuin:
Geef ze het aanbod dat zij het wel voor je in orde mogen maken als ze zich er zo aan storen. Dat jij daar nou eenmaal niet alle energie voor hebt.
Ze proberen altijd. Bij mij zaten ze steeds te zeuren dat ik het onkruid bij het achterpad weg moest halen. Dus ik in het begin steeds op mijn knietjes. Nou, nu niet meer. En ik hoor ze er ook niet meer over. Ik zei steeds: dat komt nog wel. Die paar sprietjes. Ik heb nog meer te doen.
In het begin bemoeide mijn buurvrouw zich ook met mijn tuin. Die is namelijk 7 jaar verwaarloosd geweest. Ze had allerlei meningen over dingen die ik wel en niet mocht doen met mijn tuin. Het is natuurlijk ook heel raar als je ineens een nieuwe buur krijgt en je altijd alle ruimte hebt gehad. Mijn buren wilde de heg eruit. Ik niet. Ze vond dat ze overal recht op had. Nou, niet dus.
Wat ik hier allemaal mee wil zeggen:
t is jouw tuin en daar mag je mee doen wat je zelf wilt.
Wat verwachten die mensen eigenlijk? Ik vind het nogal logisch dat er blaadjes door je tuin vliegen. Daar is het een tuin voor. En het schijnt ook goed te zijn tegen de vorst die blaadjes.
Lang leve je tuin :)
Groetjes
AnneMerle
Ik heb ook van de anti natuur blagen in de buurt,die zeiken zelfs over de tortel duiven en eksters.Zo,n mensen kunnen beter in een flatje gaan wonen.Ik trek me er zelf niets van aan.
Heel herkenbaar hoor.. In de buurt waar ik woon dateren de huisjes uit het begin van de vorige eeuw. Het is nu bezig op te klimmen van een achterstandswijk naar een echte yuppenwijk. Want de karakteristieke huisjes liggen goed in de markt. Mijn tuin was ook heel erg verwaarloosd. Puin van voor tot achter, bomen en boomstronken. Er hebben maar liefst 2 beuken, 3 berken, 4 coniferen en een magnolia
(x soulangeana) in gestaan. En dat in een tuin van krap 200 m2. De magnolia heb ik wel behouden nadat deze is gefarsoeneerd. Ik trok erin nadat de vorige bewoner 30 jaar buren was geweest met mijn huidige buren links en rechts. Die tuin was voor hun een verschrikking....maar men heeft dat geslikt. Nu krijg ik dus alle 30 jaar lang opgekropte frustratie over mijn nek. De vorige week kreeg bv een kopie van het wetboek in de brievenbus omdat ik me had laten ontvallen dat ik er over dacht misschien een klein appelboompje te planten. Maar ook zo...is het commentaar niet van de lucht..ook omdat bv meteen een schutting links en rechts plaatste. Ach ja...buren! Als ik mijn buren tegenkom laat ik mij nu altijd terloops ontvallen dat ik net op weg was voor de aanschaf van de dikste appelboom die ik maar kan vinden. Trek het je niet aan.. Het is jouw tuin en als zij er een probleem mee hebben is dat hun probleem. Blijf wel beschaafd en netjes, dan hou je het ook rustig. Investeer in je eigen vriendenkring en niet zonodig in een vriendschap met je buren.
Sterkte ermee!