Twee kleuren in hibuscus
#1
wo, 12/08/2009 - 20:52
Twee kleuren in hibuscus
Soms lees je op fora dat mensen opeens een andere kleur bloem in hun plant erbij hebben. vaak komt dit doordat de plant onder de entplek is uitgelopen of dat een andere plant (via zaad) in de plant terecht is gekomen.
Ik heb twee hibiscus
in de tuin staan (plm. 1 meter van elkaar).
Deze staan er al bijna 10 jaar. Vandaag zag ik voor het eerst dat de paarse ook enkele witte bloemen heeft. Dit is geen ent en geen andere plant. Op één tak zitten twee kleuren bloemen. Wel gek dat de 'vreemde' kleur) precies dezelfde is als de andere plant.
Iemand een verklaring?
Op de foto zijn de paarse bloemen nog in knop, maar dit zijn zeker paarse bloemen (de hele rest van de plant is paars). Ook is goed te zien dat het echt één tak is. Dit is echt geen truuc.
Het is niet voor niets, dat er zoveel cultivars in omloop zijn van bepaalde planten. De eigenschappen kunnen spontaan veranderen. Zo verkrijgt men bontbladige vormen, maar ook andere bloemkleuren.
Daar geloof ik niet in. Lijkt me puur toeval.
Hier geloof ik ook helemaal niets van, dit bestaat helemaal niet.
Barnsley dat na een jaar een gedeelte bloemen van de Lavatera Rosea zijn (dominanter). Aangezien de Lavatera en de Hibiscus
aan elkaar verwant zijn, denk ik dat hier hetzelfde speelt (de rose/paarse oervorm is dominant) en wint het van de gecultiveerde vorm.
Je hebt wel een verschijnsel (ik ben hier wetenschappelijke naam van kwijt) bijv. bij de Lavatera
Het zonder aanwijsbare reden veranderen van bloemkleur hebben we hier eerder aan de orde gehad met een Cymbidium cultivar die van rose naar wit omsloeg. Een Cymbidium kweker meldde toen dat dit niet erg uitzonderlijk is. Onder invloed stress valt soms een deel van de kleur van één der ouders weg (de betrokken kleurstof wordt niet meer of veel minder aangemaakt) en neemt de plant de overgebleven kleur aan. Ook deze hibiscus
zal ongetwijfeld het product zijn van een veelheid van kruisingen en zoiets zou ook hier plaats kunnen vinden. Invloed van een kleur van gelijke plant op enige afstand lijkt mij klinkklare onzin maar zo'n omslag zou wel de basis zo'n broodje aap verhaal kunnen zijn
Ruud
Dit is echt niet serieus te nemen. En niet over legendes beginnen.
Deze foto van een gecultiveerde Hybiscus soort laat gewoon zien dat deze plant (soms gedeeltelijk) weer terug loop naar de oorspronkelijke vorm, hier is niets misterieus aan maar een wetenschappelijk bekend verschijnsel.
Je doelt op het verschijnsel chimeren.
Zie hier een verklaring uit Wikipedia:
Ook bij planten komen chimeren voor, bijvoorbeeld na een gedeeltelijke mutatie, waarbij maar een deel van de cellen de mutatie heeft meegekregen. Bij vegetatieve vermeerdering van chimere planten kan dan een uitsplitsing optreden naar bomen met volledig gemuteerde vruchten, bomen met gestreepte vruchten en bomen met vruchten van het oorspronkelijke ras.
Bij sommige sierbomen en -struiken met bont blad kunnen door de chimaerenstructuur scheuten met egaal groen blad gevormd worden. Deze groeien harder, omdat ze meer bladgroenkorrels hebben en kunnen geheel gaan overheersen. De teler die een plant met decoratief gevlekt blad wil verkopen moet daarom de egale scheuten zo snel mogelijk wegsnoeien. Bijvoorbeeld bij de esdoorn Acer
negundo 'Variegatum'.
Dat moet het haast wel zijn, al staat mij een andere naam bij.
Barnley, waardoor ik via een wetenschappelijk artikel erachter kwam dat dit ook bij hybriden van Hibiscussen voor kwam.
Want meestal betrefd het terug lopen van gecultiveerde bladkleuren, maar toevallig kwam ik het verleden jaar tegen bij bloemen van de Lavatera
Klopt, Lavatera
'Barnsley' is daar een berucht voorbeeld van.
Overigens komt het heel vaak voor bij dwergconiferen. Na jaren groeit er dan opeens weer een tak uit van de oorspronkelijke soort.
Overigens, maar hier terzijde: wie opgegroeid is met de boeken van dr. Boom
is er verheugend nieuws: het boek Dendrologie is geheel bewerkt en weer uitgekomen onder de naam: Dendrologie van de lage landen. Ook de overige uitgaven van dr. Boom zijn in bewerking.
dr. Boom zegt mij niets als leek (natuurlijk), maar als een expert dit aanbeveelt, ben ik zeker geinteresseerd.
In m'n opleiding moesten we dr. Boom zo ongeveer uit ons hoofd leren!
Het is echt jaren HET standaardwerk geweest om bomen in Nederland te herkennen en te determineren. Nu weer terug, en uitgebreid. Ook voor liefhebbers.
Het hebben van een open mind is iets heel anders dan sprookjes te geloven. Eén slecht gekozen voorbeeld van 300 jaar geleden zet geen zoden aan de dijk, immers deze beestjes kwamen geprepareerd hier aan. Een kreet als zouden zuurder zijn dan geeft aan dat zulks niet aangetoond is, laat staan dat gesproken kan worden over een causaal verband. Rest mij u aan te bevelen uw moleculaire biologie op te halen.
Ruud
ps.: het is aan de gelovigen om aan te tonen dat hun fantasierijke verhalen juist zijn, niet aan sceptici om de prietpraat steeds naar de prullenbak te verwijzen, zoals de gelovigen altijd maar weer menen.