Digitalis grandiflora 'Carillon' - Geel vingerhoedskruid
jan
feb
mrt
apr
mei
jun
jul
aug
sep
okt
nov
dec
Latijnse naam | Digitalis grandiflora 'Carillon' |
---|---|
Nederlandse naam | Geel vingerhoedskruid |
Synoniem(en) | ? |
Genus | ? |
Familie | Scrophulariacea |
Categorie | vaste plant |
Hoogte | 80 cm |
Bladlengte | 30 cm |
Bloemkleur | geel |
Bladkleur | groen |
Standplaats | bosrand |
Eigenschappen | vorstbestendig, wintergroen, giftige plant |
Aantal planten per m2 | 8-11 |
USDA klimaatzone | 6b (-20,6°C tot -17,8°C) |
De nederlandse naam is Geel vingerhoedskruid, familie van de Scrophulariacea. De bloemkleur is geel en de bloeitijd is van ca. juni tot en met juli. De bladeren zijn groen en ongeveer 30 cm. hoog. De volwassen hoogte van deze vaste plant is ca. 80 cm. Verdraagt een temperatuur tot -20 gr. C. en blijft de gehele winter groen. De geadviseerde plantafstand is 30 cm. (8-11 st. per m2.) Is slecht verkrijgbaar.
Deze plant is zeer geschikt voor vrij open tuinen met slechts een enkele volwassen boom of heester. Verlangt een licht beschaduwde plek nabij bomen en heesters. De bodem moet voedselrijk, doorlatend en vochthoudend zijn, al wordt een droge standplaats ook goed verdragen. Woekert niet of nauwelijks en laat zich goed combineren met andere planten.
Bij bloeiende planten is het belangrijk om veel knoppen te hebben en om die knoppen uit te laten komen. De aanmaak van knoppen wordt gestimuleerd met een, verhoudingsgewijs, hoger fosfor gehalte. De bloei van de knoppen wordt gestimuleerd door een hoog kalium gehalte. Het hogere kalium gehalte zorgt tevens voor een langere bloei en verbetert de kwalitatieve eigenschappen zoals geur van de bloemen. Daarnaast zorgt het hogere kalium gehalte voor een efficiëntere waterhuishouding zodat de planten zuiniger zijn met water. Hoe verder de onderlinge gehalten uiteenlopen des te sterker gaat er een stimulerende werking vanuit. Advies samenstelling: N5+P2+K4 tot maximaal N9+P6+K8
Grond vochtigheid:
vochthoudend
Bosrandplant.
Plant vorstbestendigheid:
-20°C
Digitalis purpurea
Alle delen zijn giftig bij inname, vooral bladeren en zaden zijn zeer giftig.
Vingerhoedskruid is een tweejarige plant die bij ons in de natuur groeit op vooral verstoorde plaatsen, bijvoorbeeld op plaatsen waar een bosgedeelte is gekapt. Ongelukken met deze plant komen weinig voor, omdat zij er voor consumptie niet aantrekkelijk uitziet en bitter smaakt.
Symptomen maag-, darmontsteking, braken, buikloop, hartstoornissen