Clematis 'Mrs Spencer Castle' - Clematis
jan
feb
mrt
apr
mei
jun
jul
aug
sep
okt
nov
dec
Latijnse naam | Clematis 'Mrs Spencer Castle' |
---|---|
Nederlandse naam | Clematis |
Synoniem(en) | ? |
Genus | ? |
Familie | Ranunculaceae |
Categorie | heesters, klimplanten |
Hoogte | 500 cm |
Bloemkleur | roze, paars |
Bladkleur | groen |
Standplaats | geen specifieke eisen |
Eigenschappen | vorstbestendig, snoeiplant |
USDA klimaatzone | 6b (-20,6°C tot -17,8°C) |
De nederlandse naam is Clematis, familie van de Ranunculaceae. De bloemkleur is paarsroze en de bloeitijd is van ca. juni tot en met juli. De bladeren zijn groen. De volwassen hoogte van deze heester is ca. 500 cm. Verdraagt een temperatuur tot -20 gr. C. Klimplant, heeft een opvallende bloeiwijze. Is slecht verkrijgbaar.
Met een grote sierwaarde, vooral bv. als accentplant in het openbaar groen en in de tuin vanwege de mooie vorm, de bloeiwijze of de bladkleur. Deze plant wenst een voedselrijke, vochthoudende tot vochtige bodem. Voor wat betreft de zuurgraad is ze vrij tolerant (pH = 5.5 - 8). Verlangt een plekje in de zon of lichte schaduw. Bij voorkeur uit de middagzon. Kan bij nachtvorst in april-mei schade oplopen. Deze plant is goed te combineren met 'open plaats' en 'borderplanten', zolang die er niet te dicht op staan.
Voor bloeiende heesters is het belangrijk om een N:K verhouding te hebben van 1,3 – 1,8 voor een goede knopontwikkeling. Bij houtige gewassen is tevens fosfor erg belangrijk gedurende het hele seizoen voor het stimuleren van de ademhaling van de plant (nodig voor het omzetten van de NPK in voor de plant benodigde eiwitten) en het afrijpen van het gewas (dat de houtcellen goed gevormd worden). Advies samenstelling: N5+P2+K4 tot maximaal N9+P6+K8
Grond vochtigheid:
vochthoudend
Grond voeding:
voedselrijk
Grond zuurgraad:
zwak zuur tot licht basisch
Te gebruiken zonder specifieke eisen aan hun standplaats.
Plant vorstbestendigheid:
-20°C
Dit geslacht bevat klimmende soorten en vaste planten. De vaste planten worden in het voorjaar gewoon vlak boven de grond afgeknipt, maar voor de klimmers ligt dat iets ingewikkelder. Die worden ingedeeld in drie verschillende groepen, met elk hun eigen snoeimethode. Voor het bepalen van de juiste snoeigroep is vooral de bloei(tijd) van de plant van belang. We onderscheiden bij clematis de volgende drie snoeigroepen:
groep 1: Kleine bloemen in april - juni.
groep 2: Grote bloemen in juni - juli en soms tweede bloei in september.
groep 3: Bloemen (groot of klein) in juli - september.
Tot groep 1 behoren de kleinbloemige, botanische soorten en de daarvan afgeleide rassen. Enkele voorbeelden uit deze groep zijn:
Clematis alpina, Clematis macropetala en Clematis montana. Clematissen uit deze groep snoeien we nauwelijks. We dunnen ze indien nodig alleen wat uit. Verder volstaan we met het leiden van de scheuten.
Tot groep 2 behoren de meeste grootbloemige hybriden. Enkele bekende cultivars uit deze groep zijn: 'Mme Le Coultre', 'Nelly Moser' en `Vyvyan Pennell'. Clematissen uit deze groep snoeien we eveneens nauwelijks. Na de bloei snoeien we het dode hout weg en in het voorjaar (maart) snoeien we de scheuten van het afgelopen jaar terug tot het eerste paar dikke knoppen dat we tegenkomen. In de zomer volstaan we ook hier met het leiden van de scheuten.
Tot groep 3 behoren de laatbloeiende Clematis, zoals: Clematis tangutica, Clematis vitalba, Cclematis viticella, Clematis 'Jackmanii' en Clematis `Perle d'Azur'. De clematissen uit deze groep snoeien we in maart volledig terug tot ongeveer 50 cm boven de grond.
Clematis vitalba, de inheemse Clematis, is een zeer sterke groeier, die we uitsluitend toe moeten passen waar voldoende ruimte is. Het is niet zinvol om haar tegen een muur te leiden, want dan blijven we snoeien en leiden.
Als we een clematis verkeerd snoeien, zal dat vrijwel alleen in de bloei tot uitdrukking komen. De plant zal er zelden of nooit aan sterven. Hetzelfde geldt voor de beruchte verwelkingziekte, welke ervoor zorgt dat de bovengrondse delen van een (grootbloemige) plant 's zomers plotseling en snel volledig afsterven. Het enige wat we dan kunnen doen is de aangetaste delen van de planten volledig afknippen tot bij de grond. De ondergrondse, slapende ogen zullen het volgende voorjaar weer uitlopen.
Als een Clematis sterk verwaarloosd is, kunnen we haar tot vlak boven de grond afknippen. De meeste soorten en cultivars zullen na deze drastische snoei wel weer opnieuw uitlopen. Zij zullen zeer waarschijnlijk minimaal een jaar niet bloeien. Dubbelbloemige (gevuldbloemige) cultivars moeten we zo min mogelijk snoeien. Op jong hout bloeien de planten namelijk met enkele bloemen. De dubbele bloemen verschijnen alleen op het oude hout.