Corylopsis sinensis - Schijnhazelaar
jan
feb
mrt
apr
mei
jun
jul
aug
sep
okt
nov
dec
| Latijnse naam | Corylopsis sinensis |
|---|---|
| Nederlandse naam | Schijnhazelaar |
| Synoniem(en) | Corylopsis willmottiae |
| Genus | ? |
| Familie | Hamamelidaceae |
| Categorie | heesters |
| Hoogte | 400 cm |
| Bloemkleur | geel |
| Bladkleur | groen |
| Standplaats | ? |
| Eigenschappen | vorstbestendig |
| USDA klimaatzone | 7a (-17,8°C tot -15,0°C) |
De nederlandse naam is Schijnhazelaar, familie van de Hamamelidaceae
. De bloemkleur is lichtgeel en de bloeitijd is van ca. april. De bladeren zijn dofgroen. De volwassen hoogte van deze middelgrote heester is ca. 400 cm. Verdraagt een temperatuur tot -15 gr. C. Heeft een opvallende bloeiwijze. Is matig verkrijgbaar.
Bijvoorbeeld voor stedelijk openbaar groen (parken) en bostuinen. Deze plant wenst een matig voedselrijke, vochthoudende tot vochtige, 'gemiddelde' bodem. Dus niet te zware of te lichte grond en een vrij neutrale zuurgraad (pH = 6 - 8). Verlangt een licht beschaduwd plekje. Kan bij nachtvorst in april-mei schade oplopen. Deze plant is in haar jonge jaren eenvoudig met allerlei vaste planten te combineren. Later alleen nog maar met 'bosrand' en 'bosplanten'.
Voor bloeiende heesters is het belangrijk om een N:K verhouding te hebben van 1,3 – 1,8 voor een goede knopontwikkeling. Bij houtige gewassen is tevens fosfor erg belangrijk gedurende het hele seizoen voor het stimuleren van de ademhaling van de plant (nodig voor het omzetten van de NPK in voor de plant benodigde eiwitten) en het afrijpen van het gewas (dat de houtcellen goed gevormd worden). Advies samenstelling: N5+P2+K4 tot maximaal N9+P6+K8
Grond vochtigheid:
vochthoudend
Grond voeding:
matig voedselrijk
Grond zuurgraad:
zwak zuur tot licht basisch
Geschikt voor een koele, beschutte plaats.
Plant vorstbestendigheid:
-15°C
Corylopsis (schijnhazelaar)
De klein blijvende Corylopsis pauciflora heeft geen snoei nodig.
De groter wordende Corylopsis spicata en Corylopsis willmottiae snoeien we alleen als ze te groot en te dicht worden. We snoeien dan na de bloei enkele van de oudste, dikste takken weg. Dit hoeft meestal niet ieder jaar.