Elaeagnus angustifolia - Smalle olijfwilg
jan
feb
mrt
apr
mei
jun
jul
aug
sep
okt
nov
dec
| Latijnse naam | Elaeagnus angustifolia |
|---|---|
| Nederlandse naam | Smalle olijfwilg |
| Synoniem(en) | Elaeagnus argentea |
| Genus | ? |
| Familie | Elaeagnaceae |
| Categorie | heesters |
| Hoogte | 600 cm |
| Bloemkleur | geel |
| Vruchtkleur | geel |
| Bladkleur | grijs, groen |
| Standplaats | ? |
| Eigenschappen | vorstbestendig |
| USDA klimaatzone | 7a (-17,8°C tot -15,0°C) |
De nederlandse naam is Smalle olijfwilg, familie van de Elaeagnaceae
. De bloemkleur is geel en de bloeitijd is van ca. mei tot en met juni. De bladeren zijn grijsgroen. De volwassen hoogte van deze grote heester is ca. 600 cm. Verdraagt een temperatuur tot -15 gr. C. Ook als bodembedekker te gebruiken. Is goed verkrijgbaar.
Zoals bijvoorbeeld beschutte (dak)tuinen op het zuiden en dicht bij bebouwing. Deze plant wenst een matig voedselrijke, droge tot vochthoudende, zandige bodem. Voor wat betreft de zuurgraad is ze vrij tolerant (pH = 5.5 - 8). Verlangt een plekje in de zon of lichte schaduw en verdraagt zomerse hitte redelijk, mits de standplaats voldoende vochthoudend is. Kan bij nachtvorst in april-mei schade oplopen. Deze plant is, vanwege oppervlakkige worteling of grote vocht-/voedingopname, lastig met vaste planten te combineren.
Voor bloeiende heesters is het belangrijk om een N:K verhouding te hebben van 1,3 – 1,8 voor een goede knopontwikkeling. Bij houtige gewassen is tevens fosfor erg belangrijk gedurende het hele seizoen voor het stimuleren van de ademhaling van de plant (nodig voor het omzetten van de NPK in voor de plant benodigde eiwitten) en het afrijpen van het gewas (dat de houtcellen goed gevormd worden). Advies samenstelling: N5+P2+K4 tot maximaal N9+P6+K8
Grond vochtigheid:
droog
Grond voeding:
voedselrijk
Grond zuurgraad:
zwak zuur tot licht basisch
Geschikt voor een warme plaats.
Plant vorstbestendigheid:
-15°C
Elaeagnus (olijfwilg)
Deze heesters hebben in vrijstaande vorm geen snoei nodig. In een haag soms wel. We kunnen dan takken die de vorm verstoren inkorten. Dat doen we in mei of juni. Eventueel is drastische snoei ook mogelijk, want Elaeagnus groeit ook op het oude hout meestal goed uit. Ook verjongen door jaarlijks een kwart van de oudste takken te verwijderen behoort tot de mogelijkheden.
Met andere woorden Elaeagnus is een vergevingsgezinde plant.
Elaeagnus x ebbingei is een geënte heester, waarvan de onderstam nog wel eens wil uitlopen. Deze uitlopers zijn gemakkelijk te herkennen omdat de bladeren minder leerachtig zijn en een lichtere kleur hebben dan die van ebbingei.
Voor bontbladige Elaeagnus geldt dat groenbladige scheuten direct verwijderd moeten worden. Behalve in het voorjaar, want de bonte tekening kan dan nog komen.