Leucothoe 'Zeblid' - Leucothoe
jan
feb
mrt
apr
mei
jun
jul
aug
sep
okt
nov
dec
| Latijnse naam | Leucothoe 'Zeblid' |
|---|---|
| Nederlandse naam | Leucothoe |
| Synoniem(en) | Leucothoe Scarletta |
| Genus | ? |
| Familie | Ericaceae |
| Categorie | heesters |
| Hoogte | 60 cm |
| Bloemkleur | wit |
| Bladkleur | groen |
| Standplaats | geen specifieke eisen |
| Eigenschappen | vorstbestendig, wintergroen, snoeiplant |
| USDA klimaatzone | 6b (-20,6°C tot -17,8°C) |
De nederlandse naam is Leucothoe
, familie van de Ericaceae. De bloemkleur is wit en de bloeitijd is van ca. april tot en met mei. De bladeren zijn groen. De volwassen hoogte van deze kleine heester is ca. 60 cm. Verdraagt een temperatuur tot -20 gr. C. en blijft de gehele winter groen. Ook als bodembedekker te gebruiken. Is ruim verkrijgbaar.
Met een grote sierwaarde, vooral bv. als accentplant in het openbaar groen en in de tuin vanwege de mooie vorm, de bloeiwijze of de bladkleur. Deze plant wenst een matig voedselrijke, vochthoudende tot vochtige, zandige bodem. Heeft een voorkeur voor zure tot neutrale grond (pH = 4.5 - 7). Verlangt een plekje uit de volle zon. Dus bij voorkeur in gefilterd licht van andere planten. Een plekje in de halfschaduw wordt ook verdragen. Kan bij nachtvorst in april-mei schade oplopen. Deze plant is goed te combineren met 'bosrand' en 'borderplanten', zolang die er niet te dicht op staan.
Voor bloeiende heesters is het belangrijk om een N:K verhouding te hebben van 1,3 – 1,8 voor een goede knopontwikkeling. Bij houtige gewassen is tevens fosfor erg belangrijk gedurende het hele seizoen voor het stimuleren van de ademhaling van de plant (nodig voor het omzetten van de NPK in voor de plant benodigde eiwitten) en het afrijpen van het gewas (dat de houtcellen goed gevormd worden). Advies samenstelling: N5+P2+K4 tot maximaal N9+P6+K8
Grond vochtigheid:
vochthoudend
Grond voeding:
matig voedselrijk
Grond zuurgraad:
zuur tot neutraal
Te gebruiken zonder specifieke eisen aan hun standplaats.
Plant vorstbestendigheid:
-20°C
Deze heester heeft nauwelijks snoei nodig. We snoeien de uitgebloeide takken na de bloei terug tot een krachtige zijscheut. Verwaarloosde en verouderde heesters kunnen we verjongen door jaarlijks in april een kwart van de oudste takken te verwijderen. Daarbij verwijderen we in eerste instantie de oude takken die midden in de heester groeien. Zo zorgen we voor meer licht in de plant, wat weer goed is voor de scheut- en bladontwikkeling.