Lonicera periclymenum 'Belgica' - Wilde kamperfoelie
jan
feb
mrt
apr
mei
jun
jul
aug
sep
okt
nov
dec
| Latijnse naam | Lonicera periclymenum 'Belgica' |
|---|---|
| Nederlandse naam | Wilde kamperfoelie |
| Synoniem(en) | ? |
| Genus | ? |
| Familie | Caprifoliaceae |
| Categorie | heesters, klimplanten |
| Hoogte | 300 cm |
| Bloemkleur | paars, geel |
| Vruchtkleur | rood |
| Bladkleur | groen |
| Standplaats | ? |
| Eigenschappen | vorstbestendig |
| USDA klimaatzone | 5b (-26,1°C tot -23,3°C) |
De nederlandse naam is Wilde kamperfoelie, familie van de Caprifoliaceae
. De bloemkleur is purper met geel en de bloeitijd is van ca. juni tot en met juli. De bladeren zijn groen. De volwassen hoogte van deze heester is ca. 300 cm. Verdraagt een temperatuur tot -25 gr. C. Klimplant, heeft een opvallende bloeiwijze. Is goed verkrijgbaar.
Bijvoorbeeld voor aanplant in windbeschutte (stads)tuinen en openbaar groen. 2. Deze plant is niet geschikt voor moeilijke standplaatsen. Vraagt een vochthoudende tot vochtige, humusrijke bodem met een zuur tot neutrale zuurgraad (pH = 5 - 7). Verlangt een plekje uit de volle zon. Dus bij voorkeur in gefilterd licht van andere planten. Deze plant is goed te combineren met 'bosrand' en 'borderplanten', zolang die er niet te dicht op staan.
Voor bloeiende heesters is het belangrijk om een N:K verhouding te hebben van 1,3 – 1,8 voor een goede knopontwikkeling. Bij houtige gewassen is tevens fosfor erg belangrijk gedurende het hele seizoen voor het stimuleren van de ademhaling van de plant (nodig voor het omzetten van de NPK in voor de plant benodigde eiwitten) en het afrijpen van het gewas (dat de houtcellen goed gevormd worden). Advies samenstelling: N5+P2+K4 tot maximaal N9+P6+K8
Grond vochtigheid:
vochthoudend
Grond voeding:
humusrijk
Grond zuurgraad:
zuur tot zwak zuur
Geschikt voor een soortrijke aanplant.
Plant vorstbestendigheid:
-25°C
(Kamperfoelie) Kamperfoelie is een breed geslacht met klimplanten, bladhoudende heesters en bladverliezende heesters. De klimplanten hoeven niet gesnoeid te worden. We binden en leiden de scheuten zoveel mogelijk. Als dat niet kan, knippen we de scheut gewoon af. Te grote of verwaarloosde exemplaren kunnen we in het voorjaar eenvoudig snoeien op elke manier die we wensen. Ze lopen gewoon weer uit.
De bladhoudende heesters hebben ook geen snoei nodig maar kunnen desgewenst in vorm worden geschoren. In dat geval moeten we ze tweemaal per jaar knippen tussen mei en september. We kunnen in mei bij te grote planten ook wat oude takken verwijderen, al is dat vaak lastig in verband met het vormbehoud. Het inkorten van de scheuten op wisselende lengtes werkt dan beter.
De bladverliezende heesters hebben eveneens geen snoei nodig, maar te grote exemplaren laten zich prima uitdunnen en verjongen. Hierbij verwijderen we ongeveer een kwart van de oudste takken. We doen dat na de bloei en bij late bloeiers in het voorjaar.