Philadelphus coronarius - Welriekende jasmijn
jan
feb
mrt
apr
mei
jun
jul
aug
sep
okt
nov
dec
Latijnse naam | Philadelphus coronarius |
---|---|
Nederlandse naam | Welriekende jasmijn |
Synoniem(en) | ? |
Genus | ? |
Familie | Philadelphaceae |
Categorie | heesters |
Hoogte | 250 cm |
Bloemkleur | wit |
Bladkleur | groen |
Standplaats | ? |
Eigenschappen | vorstbestendig, snoeiplant |
USDA klimaatzone | 5b (-26,1°C tot -23,3°C) |
De nederlandse naam is Welriekende jasmijn, familie van de Philadelphaceae. De bloemkleur is wit en de bloeitijd is van ca. mei tot en met juni. De bladeren zijn groen. De volwassen hoogte van deze middelgrote heester is ca. 250 cm. Verdraagt een temperatuur tot -25 gr. C. Ook als bodembedekker te gebruiken. Is goed verkrijgbaar.
Bijvoorbeeld voor aanplant in windbeschutte (stads)tuinen en openbaar groen. Het is een tolerante plant, die ook op moeilijke standplaatsen nog gedijt. Vraagt een voedselrijke, vochthoudende 'gemiddelde' bodem. Dus niet te zware of te lichte grond en een vrij neutrale zuurgraad (pH = 6 - 8). Verlangt een plekje in de zon of lichte schaduw. Bij voorkeur uit de middagzon. Deze plant is, vanwege oppervlakkige worteling of grote vocht-/voedingopname, lastig met vaste planten te combineren.
Voor bloeiende heesters is het belangrijk om een N:K verhouding te hebben van 1,3 – 1,8 voor een goede knopontwikkeling. Bij houtige gewassen is tevens fosfor erg belangrijk gedurende het hele seizoen voor het stimuleren van de ademhaling van de plant (nodig voor het omzetten van de NPK in voor de plant benodigde eiwitten) en het afrijpen van het gewas (dat de houtcellen goed gevormd worden). Advies samenstelling: N5+P2+K4 tot maximaal N9+P6+K8
Grond vochtigheid:
vochthoudend
Grond voeding:
voedselrijk
Grond zuurgraad:
zwak zuur tot licht basisch
Geschikt voor een soortrijke aanplant.
Plant vorstbestendigheid:
-25°C
Philadelphus (Jasmijn)
Deze heesters kunnen wel wat snoei gebruiken. Ze groeien erg snel en na enige jaren verandert de veelal vrij strakke, opgaande vorm in een brede, uitgezakte. Om de mooie vorm van de jonge plant te behouden snoeien we haar dan ook na de bloei. Daarbij verwijderen we elk jaar een kwart van de oudste takken. We beginnen met de oudste takken in het centrum van de plant om zo voor meer licht te zorgen. Dat bevordert de scheutvorming en daarmee tevens de bloei.
Voor de snoei is het soms handiger om een snoeizaag te gebruiken dan een snoeischaar of takkenschaar, want daarvoor is niet altijd ruimte tussen de wirwar van takken.
Philadelphus loopt in het voorjaar vrij laat uit. Denk dus niet te snel dat ze is doodgegaan.