Syringa vulgaris 'Andenken an Ludwig Späth' - Gewone sering
jan
feb
mrt
apr
mei
jun
jul
aug
sep
okt
nov
dec
| Latijnse naam | Syringa vulgaris 'Andenken an Ludwig Späth' |
|---|---|
| Nederlandse naam | Gewone sering |
| Synoniem(en) | Syringa vulgaris 'Souvenir de Louis Spaeth' |
| Genus | ? |
| Familie | Oleaceae |
| Categorie | heesters |
| Hoogte | 600 cm |
| Bloemkleur | paars |
| Bladkleur | groen |
| Standplaats | geen specifieke eisen |
| Eigenschappen | vorstbestendig |
| USDA klimaatzone | 4b (-31,7°C tot -28,9°C) |
De nederlandse naam is Gewone sering, familie van de Oleaceae
. De bloemkleur is paars en de bloeitijd is van ca. mei tot en met juni. De bladeren zijn groen. De volwassen hoogte van deze grote heester is ca. 600 cm. Verdraagt een temperatuur tot -30 gr. C. Heeft een opvallende bloeiwijze. Is goed verkrijgbaar.
Met een grote sierwaarde, vooral bv. als accentplant in het openbaar groen en in de tuin vanwege de mooie vorm, de bloeiwijze of de bladkleur. Deze plant wenst een voedselrijke, vochthoudende tot vochtige bodem. Voor wat betreft de zuurgraad is ze vrij tolerant (pH = 5.5 - 8). Verlangt een plekje in de zon of lichte schaduw. Bij voorkeur uit de middagzon. Kan bij nachtvorst in april-mei schade oplopen. Deze plant is in haar jonge jaren eenvoudig met allerlei vaste planten te combineren. Later alleen nog maar met 'bosrand' en 'bosplanten'.
Voor bloeiende heesters is het belangrijk om een N:K verhouding te hebben van 1,3 – 1,8 voor een goede knopontwikkeling. Bij houtige gewassen is tevens fosfor erg belangrijk gedurende het hele seizoen voor het stimuleren van de ademhaling van de plant (nodig voor het omzetten van de NPK in voor de plant benodigde eiwitten) en het afrijpen van het gewas (dat de houtcellen goed gevormd worden). Advies samenstelling: N5+P2+K4 tot maximaal N9+P6+K8
Grond vochtigheid:
vochthoudend
Grond voeding:
voedselrijk
Grond zuurgraad:
zwak zuur tot licht basisch
Te gebruiken zonder specifieke eisen aan hun standplaats.
Plant vorstbestendigheid:
-30°C
Syringa (Sering)
Over snoei bij seringen lopen de meningen uiteen. Sommigen beweren dat je ze niet moet snoeien omdat dat snel ten koste gaat van de vorm en de bloei van de plant. Anderen beweren dat regelmatige snoei de planten juist beter in vorm houdt en rijker laat bloeien. Ik raad u dan ook aan om goed te kijken naar uw sering, voordat u gaat snoeien. Is het echt nodig, dan kunt u de volgende richtlijnen volgen.
Bij jonge seringen verwijderen we meestal de binnenste van de twee eindknoppen. Zo wordt de heester later breder en open van structuur.
Bij oudere heesters verwijderen we in februari - maart maximaal een kwart van de oudste takken.
Bij geënte exemplaren heeft de onderstam heeft vaak de neiging uit te lopen. Deze uitlopers snoeien we zo ver mogelijk weg tot het punt van oorsprong. Na de bloei knippen we de uitgebloeide bloemscheuten af tot het eerste bladpaar dat we tegenkomen. Niet verder, want dat kan ten koste gaan van de bloei in het volgende jaar.
Voor Syringa vulgaris geldt dat we haar in noodgevallen terug kunnen snoeien tot op kniehoogte. Ze loopt dan gewoon weer uit. Ze zal dan de eerste jaren natuurlijk niet bloeien en ze heeft begeleidingssnoei nodig om er voor te zorgen dat ze mooi gevormd terugkeert.