snijbonen

Ja, als de zaden rijp genoeg zouden zijn wel, maar volgens mij is dat meestal niet het geval.

Grts. Pol

de boon van dit jaar moet dan wel eerst drogen, je kunt dan volgend voorjaar de bonen leggen.
volgens mij kan dat heel goed lukken.
mijn vader deed het vroeger ook zo.

Hallo,
zoals reeds gemeld: de bonen moeten afgerijpt zijn!
Mijn vader deed het zo: van de vroegste bonen liet men er enkele aan de planten hangen; tegen het einde van het seizoen waren deze bonen afgerijpt aan de planten, en deze werden dan nog wat drooggelegd, en dan uit de peulen gehaald om het volgend seizoen gezaaid te worden. Dit ging perfekt.
Wel opletten: in volle grond kan het zaaien maar in de maand mei, als er geen gevaar meer is voor nachtvorst!
Veel succes,
Paul

Wat leuk dat een dergelijke vraag er nu ook nog is. Zo heeft mijn moeder mij verteld dat ze vroeger op school schreven met een griffel op een lei. Hun blocnote was een plaatje leisteen gevat in een houten lijstje en daarop schreven zij. En om het geschrevene uit te wissen hadden zij een doosje met een vochtig sponsje en daarin deden ze dan vaak een gedroogde erwt of een capucijner en dan bij elkaar kijken of hij wilde kiemen. Dat was ruim honderd jaar geleden. Zelf ben ik ook al de tachtig voorbij en ik vind dit een interessante vraag die weer eens duidelijk maakt hoe in een eeuw en vooral in de laatste halve eeuw het leven en de wereld zijn veranderd.
Groetjes,
Frans.

Sorry, we dwalen een beetje af van de oorspronkelijke vraag, maar ik vind dit vreemd. Ik ben 69 en ik heb dit verhaal niet van mijn ouders maar ik heb het ZELF meegemaakt op de lagere school.
Ik zie het nog voor me, het leitje met de griffel en de sponzendoos met het sponsje en een bruine boon erin. Zelfs het bepaalde luchtje van de kiemende boon kan ik me nog voor de geest halen.

Ik denk dat jij dan op een heel moderne school hebt gezeten, met de nieuwste materialen.

Ik was zes jaar toen ik in 1934 in de eerste klas van een openbaar lagere school in Rotterdam-Zuid kwam. Van schrijven met een griffel kan ik mij daar niets herinneren. Ik ben trouwens uit die eerste jaren van mijn schooltijd toch veel aan herinnering kwijt. Misschien door de oorlog. Ik kan mij alleen het schrijven met het inktpotje en de kroontjespen herinneren en dat we veel zongen en dat ik veel naar buiten zat te kijken, waarvoor ik straf kreeg. Ik hou van buiten en van tuinen en soms ook van mensen en snijbonen.
Lieve groetjes,
Frans.

Heb je nog wel leren lezen met het leesplankje met kartonnen lettertjes?

Nee, niet met kartonnen lettertjes, maar ik ken nog wel het aap noot mies uit mijn hoofd.