bestrijding lapsnuitkever

Er bestaan lijmbanden die in de boomteelt worden gebruikt. De larven van lapsnuitkevers leven echter in de grond van de plantwortels en veroorzaken daar ook nogal wat schade. Een voorjaarsinspectie van de wortelkluit kan daarom misschien geen kwaad.

Er zijn aaltjes in de handel die de larve van de lapsnuitkever zouden bestrijden.De larve richten de meeste schade aan bij de wortels van de planten.

Ann

Lapsnuitkevers (taxuskevers) zijn in Nederland een ernstige plaag aan het worden. Probleem is dat de bestrijding met de beschikbare middelen gemengde resultaten oplevert. Voor de particulier zijn er in Nederland geen effectieve chemische middelen voor handen om de taxuskever op deze wijze te bestrijden. Wat rest is dan de inzet van aaltjes. Nu moet ik eerlijk gezegd toegeven dat mijn mening over het gebruik van aaltjes in het laatste half jaar wat is gewijzigd mede onder invloed van kritische verhalen uit de praktijk.

Veel kwekers zien het gebruik van aaltjes als iets wat te vergelijken is met 'het paard achter de wagen spannen'. Je laat eerst de taxuskevers hun schadelijke werk doen en gaat ze daarna pas bestrijden. Zij willen liever voorkomen dat taxuskevers enige schade aanrichten en bepleiten een chemische bestrijding. Probleem hiermee is echter dat deze middelen sterk milieubelastend zijn.

Aaltjes helpen wel maar tot zekere grenzen. Als de aantasting ernstig is (d.w.z. wanneer er veel larven van de taxuskever in de kluit van een plant zitten) dan is het effect van de inzet van aaltjes nooit 100%. Er zullen larven overleven en uitgroeien tot taxuskevers, opnieuw eitjes leggen etc.
Bovendien is het inzetten van aaltjes omslachtiger dan het hanteren van de gifspuit. Voor de kleine tuinbezitter valt het werk dat verbonden is met het inzetten van aaltjes misschien mee maar voor mensen met een redelijk grote tuin komt er heel wat bij kijken. Allereerst moet de grond goed nat zijn anders kunnen de aaltjes niet de grond in. Daarna moeten de aaltjes met een gieter op de kluiten van de planten worden aangebracht. Tot slot moeten de aaltjes worden ingeregend zodat ze ook daadwerkelijk de larven kunnen bereiken en infecteren. Al met al dus heel wat werk.

Het beste tijdstip voor het inzetten van aaltjes is m.i. half augustus tot begin september. De grond is dan (nog) voldoende warm. De bodemtemperatuur moet boven de 12 graden liggen anders zijn de aaltjes niet werkzaam. Het inzetten van aaltjes in het vroege voorjaar is om deze reden daarom niet aan te raden. In mei is de huid van de larven vaak al zo stevig dat de aaltjes er niet meer in kunnen doordringen. In augustus heeft de taxuskever zijn eitjes al gelegd en gekoppeld aan de noodzakkelijk hoogte van de bodemtemperatuur is dit een goed moment om de larven van de taxuskever met aaltjes te lijf te gaan.

Naast het correct toepassen van de aaltjes is de effectiviteit ervan ook afhankelijk van een brede inzet. Wat bedoel ik hiermee? Als U in uw wijk de enige bent die aaltjes gebruikt maar andere bewoners niet dan blijft het water naar de zee dragen. De taxuskevers die bij de buren uit larven zijn gekomen, komen ook bij uw planten. Hetzelfde geldt voor plantsoenen en parken. Een brede inzet is dus nodig maar slechts weinigen (de meeste gemeentes inclusief) zijn bereid mee te doen, niet in de laatste plaats omdat de aaltjes niet echt goedkoop zijn.

De combinatie van kosten, werk en effectiviteit zorgt er voor dat de taxuskever in Nederland een tuinplaag zal blijven. Nu wordt er door verschillende onderzoeksbureau's en bedrijven al een aantal jaren gezocht naar nieuwe (chemische en biologische) middelen ter bestrijding van de taxuskever. Er is wel enige vooruitgang geboekt maar op de korte termijn mag geen wondermiddel worden verwacht.

Gegroet, de tuinprins