Ernstig verwaarloosde tuin en wat ermee doen?
#1
za, 18/03/2017 - 12:14
Ernstig verwaarloosde tuin en wat ermee doen?
Het is al een tijd geleden, dat ik op het forum ben geweest, maar de verhuizing is een pittige klus geweest en dan ook het inrichten van de woning.
Ik heb bij deze woning een enorme tuin, achter helaas vrij klein, maar aan de voorkant des te groter. Het probleem is, dat deze tuin in zeker 10 jaar en waarschijnlijk langer niet onderhouden is. Daarbij is deze tuin zo'n 35 jaar geleden aangelegd en om blijkbaar snel een volle tuin te willen hebben, is alles veel te dicht bij elkaar geplant. Ik trof dus letterlijk een oerwoud, toen ik er kwam wonen, voor en achter!
Achter heb ik het al enigszins gefatsoeneerd, omdat ik daar het meest zit met goed weer en veel maar gewoon weg gesnoeid: lange staken met bovenaan nog een klein toefje blad. De voortuin was, is niet veel anders en in december zijn de grootste verwaarloosde bomen en struiken weggehaald door een hovenier. In ieder geval heb ik van bewoners in de omgeving al gehoord, dat het erop vooruit is gegaan, maar nu...?
Een verrassing was wel, dat het grootste stuk tuin aan de voorkant een tapijt was van sneeuwklokjes en krokussen, echt mooi om te zien en eigenlijk zonde om dat allemaal weg te laten halen. Maar wat ga ik er dan wel mee doen, ik zal nog heel veel moeten wegtrekken, want al was het tapijt van deze bolletjes prachtig, hierna gaat nog van alles opkomen en geen idee van wat ik kan verwachten.
Ik wil dit jaar dan ook deels afwachten, wat er allemaal gaat opkomen en wat ik wel en niet wil in de tuin. Toch wil ik niet alleen maar afwachten en zit te denken om er een bloemenmengsel te strooien, zodat het er wat fleurig uitziet in de zomer. Het tuingedeelte, waar ik het over heb, is toch zeker zo'n 10 meter in de breedte en pakweg 5, 6 meter van de woning tot aan de straatkant.
Laat ik ook eerlijk zijn, door 2 verhuizingen in 1,5 jaar tijd ben ik fysiek hard achteruit gegaan en een grote bewerkelijke tuin kan ik niet meer onderhouden. Aan de andere kant van het pad is een kleiner stuk tuin, wat nog wel te overzien is, hoewel het ook hier een chaos is. Afgelopen week ben ik daar een paar uur bezig geweest met opruimen en wegtrekken, een kliko vol en nog is nauwelijks het verschil te zien. Maar goed, steeds een stukje doen en er valt wel iets aardigs van te maken.
Het grote gedeelte, ik weet het echt niet.... Wat ik al wel gezien heb, toen ik er kwam wonen, was dat er veel lelietjes van dalen en lievevrouwebedstro staan, wat ik zelf niet onaardig vind en hoofdzakelijk langs het tuinpad tussen het grote en kleine gedeelte. Strooi ik een bloemenmengsel is de kans groot, dat dit zich uitzaait en op zich heb ik daar niet zo'n moeite mee, maar welke zaden strooi ik dan en kan dat wel in zo'n overwoekerde tuin? Zoals gezegd, ga ik nog veel wegtrekken, wat echt buiten proporties is gegroeid, maar dan nog, want ook de klimop woekert hier welig, meterslange slierten trek ik er tussenuit en sommige wortels zitten zo diep, dat niet alles te verwijderen is.
Iets anders is, dat er een gemeenteboom voor de woning staat en voor zover ik heb kunnen determineren, is het een Noorse esdoorn, die vele vleugelzaden in de tuin verspreid en nu allemaal beginnen uit te lopen. De kleine plantjes zijn wel uit te trekken, al is het monnikenwerk door de hoeveelheid, maar er staan ook nog veel grotere, die niet meer uit te trekken zijn, volstaat het om die gewoon af te knippen of gaat dat dan toch weer uitlopen.
Kortom, iemand een idee, hoe ik van deze tuin toch iets aantrekkelijks kan maken met aandacht voor mijn fysieke mogelijkheden of liever gezegd beperkingen?
Overigens is de woning wel heel prettig, heerlijk rustig wonen, vriendelijke buren met wie ik goed overweg kan en een vrij uitzicht aan de voorkant met ook veel bomen, het voelt soms alsof ik in het bos woon door de vele vogels. En waar kies je voor, de woning of de tuin, liefst natuurlijk voor beiden, maar ten tijde van de verhuizing zat ik wat op een schopstoel wegens sloop van de vorige woning en de tijd begon te dringen, omdat ik graag voor de winter wilde verhuizen.
Vriendelijke groet,
Lily
Gefeliciteerd met je woning!
Waarom wil je wat doen aan dat tapijt van krokussen en sneeuwklokjes? Nu, na de bloei komt er nog even blad en in het voorjaar zijn ze weer verdwenen en komt de rest wel op. Verder zou ik nu niet te veel doen/zaaien, tenzij je zeker weet dat er toch niets staat. Eerst maar eens zien wat er opkomt en tegelijk plannen maken hoe je dat volgend jaar wilt hebben (en schrijf dat op, anders ben je straks weer vergeten wat je ook al weer wilde doen, ik tenminste wel). Van zo'n zaadpakket komt zonder gedegen voorbereiding niets terecht: de grond zal schoon van planten en zo goed als zaadvrij moeten zijn vóór je begint. Klimop kun je gewoon wegtrekken. De wortels die achterblijven lopen niet meer uit. Achtergebleven stengels met wortel natuurlijk wel. Noorse esdoorn: Voortdurend afknippen put ze uit, maar snel gaat dat niet. Een spa eronder (eerst rondom steken) is uiteindelijk efficienter en minder werk. Al doe je er maar 1 per dag. Laatste tip: maak de tuin niet kaal of saai, anders ben je de vogels zo kwijt.
Ruud
Hallo Ruud,
Bedankt voor je reactie en inderdaad wil ik dat mooie tapijt van sneeuwklokjes en krokussen niet weg hebben. Het gaat zich dit jaar weer verder uitzaaien, dus het kan alleen maar mooier worden. Je hebt wel gelijk om eerst dit jaar maar eens af te wachten, wat er allemaal nog opkomt, dat zeg ik ook steeds tegen mezelf, wacht nu eerst eens af... Het bolletjes-tapijt was echt een verrassing en ik denk, dat het ook een verrassing was voor de omwonenden, nadat veel weggehaald is uit dat tuingedeelte en ik al het nodige heb weggehaald in de herfst, waardoor dit dus ook tevoorschijn kon komen.
Wat betreft een zadenpakket bevestig je eigenlijk, wat ik zelf ook al vermoedde, het gaat zo niet werken, hooguit als vogelvoer... De klimop is hier echt een nachtmerrie en ik weet het zo net nog niet of die wortels niet weer gaan uitlopen, op sommige plaatsen zijn de takken zo'n 3 cm in doorsnee en mijn ervaring met klimop is, dat het heel hardnekkig is en zich niet zo makkelijk klein laat krijgen. Maar goed, ieder jaar weer wegknippen, zodat het in ieder geval niet meer kan gaan woekeren.
Die Noorse esdoorn, de grond is zo vergeven van wortels, dat ik er niet eens een spa meer in krijg. Nu heb ik niet zoveel kracht meer en ik ben klein, dus ik kan er ook geen gewicht op zetten. Toen ik hier kwam wonen, was er geen doorkomen meer aan in deze tuin en ik heb echt al snoeiend een pad moeten banen om er doorheen te komen. Wat ik allemaal weggesnoeid heb, geen idee, deels de Noorse esdoorn, waarvan sommigen al heel fors waren geworden, maar ook andere planten, die hoog opgeschoten en verwilderd waren. Zelfs in een bos is het niet zo dicht begroeid met zoveel verschillende planten!
Het enige wat me goed doet, is dat ik van omwonenden te horen krijg, dat het al een stuk opgeknapt is. Menigeen lijkt er zich aan geërgerd te hebben, hoe verwaarloosd deze tuin was.
Over de vogels hoef ik me niet zo'n zorgen te maken door de vele gemeentebomen, die hier staan, 's morgens bij het opstaan, steek ik eerst even mijn hoofd buiten het raam om te genieten van de vele vogelgeluiden. Ook aan de achterkant geniet ik van de vele vogeltjes, die in mijn tuin komen, al kan ik 1 soort niet thuis brengen, geen vink en het lijkt wat op een musje, maar zeker geen huismus, ik twijfel wat over een heggenmus, maar kijkend in mijn vogelboek ben ik daar niet zeker van. Onlangs zitten genieten van een roodborstje, wat blijkbaar heel mooi kan zingen, ook zijn territoriale gedrag was leuk om te zien, wat een fel vogeltje!
Maar goed, ik volg je advies en eerst maar eens kijken, wat er dit jaar allemaal omhoog gaat komen. Het kleine stukje tuin is te overzien en wil ik in orde maken voor mijn eigen planten, die ik meegenomen heb uit de vorige woning.
Groetjes Lily
Ook de heggenmus heeft een kenmerkend riedeltje, dus als je dat hoort weet je het zeker. Het roodborstje is ongemeen fel. Daarom beginnen zij veel eerder aan de paartijd dan de meeste andere zangers. Beide geslachten zijn gekleurd en het mannetje valt alles aan met een rode borst, dus ook het vrouwtje. Ze moeten dus nogal lang aan elkaar wennen.
Maar mooi zingen kunnen ze!
Ruud
Volgens mij had ik een mannetje in de tuin, omdat deze onlangs zijn rode borstveertjes veel meer uitzette, iets wat je toch ook ziet bij andere mannetjes onder de vogels. Het viel me in ieder geval op, alsof hij zich groter maakte.
Het roodborstje is niet alleen fel naar soortgenoten, maar ook naar andere vogeltjes. Het had het voederplankje tot zijn eettafel gemaakt en denk maar niet, dat daar dan een koolmeesje of pimpelmeesje geduld wordt! Het wordt echt weggejaagd, behalve een merel, die zal waarschijnlijk net wat te groot zijn. Inmiddels zal het wel een vrouwtje gevonden hebben, want ik heb het nu al ruim een week niet meer gezien, terwijl het toch een dagelijkse bezoeker was.
De heggenmus zal ik niet zo snel horen, want het is ook veel en veel beweeglijker dan de huismus. Het lukt me dan ook niet om er een foto van te maken, stuk voor stuk zijn de foto's bewogen en ik heb het maar opgegeven. Zodra ik ook maar 1 stap buiten zet, zijn ze meteen verdwenen. Ik kan er echt van genieten om naar buiten te kijken en die vogeltjes dan bezig te zien, het onderlinge gekrakeel en de behendigheid van de meesjes aan vetbolletjes, iets wat die mussen niet kunnen.
Groetjes Lily