ongedierte
#1
di, 13/07/2004 - 17:52
ongedierte
Hallo,
Ik heb al jaren cactussen, zonder me evenwel te verdiepen in de soorten. Sinds kort hou ik me daar wel meer mee bezig. Maar daar gaat het niet over. Nog nooit had ik ongedierte, maar sinds ik verhuisd ben, kreeg ik al bladluizen en wolluizen over de vloer. Nu vrees ik zelfs wortelluis te hebben (kleine witte beestjes op de wortels van mijn zaailingen). Kent iemand een afdoend opspoormiddel (nu heb ik steeds de indruk dat ik achter de feiten aanhol - nochtans controleer ik alles meermaals per dag) en een effectief verdelgmiddel? Dank.
Opsoringsmechanisme : je ogen :-) helaas er is niets anders
"zachte" verdelging : producten op basis van imidacloprid zoals daar zijn provado, confidor. opgepast redelijk duur voor grotere hoeveelheden en dosering strikt naleven of 't werkt niet goed. naar mijn gevoel moeilijk juist te doseren, niet erg giftig voor mensen (zeggen ze)
goedkoop en giftig : alles op basis van dimethoaat (bayer) ne kluts te veel geeft niet maar ik doe het bijna in mijn broek als ik dat moet gebruiken. ik sproei nooit met dit soort spul maar steeds voorzichtig aangieten (ivm spatten) ander voordeel het is systemisch ttz opgenomen in de sapstroom van de plant ttz geen lophophoras eten als ge hiermee gegoten hebt :-)
snelle hap voor 1 of 2 planten (bovengrondse wolluis) koop bij de apotheker een luizenshampoo en doe een deel in een sproeifles, water erbij en vooruit, 't is proper want het schuimt en het doodt de wolluizen :-)
snelle dood maar een kontaktgif ttz je moet de beesten raken .. alle spul op basis van pyrethrinen, nadeel 't stinkt behoorlijk om niet te zeggen .. verschrikkelijk ..
en als het binnen moet heb je nog altijd "plant pins" = steek"kartonnetjes" met insecticide erin, meestal ook systemisch ..
hth
Hallo Ben,
Ik gebruik tot mijn grote voldoening teletox, een systeemgif ter bestrijding van allerlei ongedierte. Ik die het het bij het gietwater in het voorjaar en ik moet zeggen dat ik zeer weinig last heb van vervelende beestjes in de cactusgrond. Ook Confidor is een goed product, beter geschikt om wolluizen te elimineren.
teletox = dimethoaat spul ..
dank voor de antwoorden...
maar waar kan ik dergelijke producten vinden? bij het tuincentrum bij mij in de buurt vind ik niets dergelijks
trouwens, varenrouwmug op vetplanten en zaailingen - is dat normaal (waarschijnlijk overgewaaid van een besmette papyrus...)? die beestjes hebben toch vocht nodig, dus bij vetplanten en cactussen valt er mijns inziens weinig te rapen ... en toch zitter er dergelijke vliegjes op, vooral op mijn mammilaria's
Inderdaad, theletox is erg giftig en stinkt verschrikkelijk op de koop toe. Ik gebruik rubber handschoenen en een mondmasker om het toe te dienen. Maar het is wel erg effectief;
Ik koop deze producten bij mijn cactusclub. In de winkel heb ik ze nog niet gezien onder die naam.
ok, ik zoek wel eventjes naar dat product... voorlopig pluk ik elke dag drie keer luizen...
weet je iets van die vliegjes?
Ik denk niet dat je Teletox gaat vinden, maar neem dan Confidor
of Provado en je bent al een heel eind op weg. Volg gewoon de instructies op de bijsluiter.
producten op basis van dimethoaat kan je vinden (kon je vinden?) bij het tuincentrum, ook bij AVEVE maar je moet er naar vragen want die worden nu geloof ik achter slot & grendel bewaard, niet vrijstaand in de verkoop ..
Beide produkten stonden verleden jaar gewoon op de rekken in
de zaak even voorbij Merksem.Idem bij Van Gastel te Mariaburg.
Varenrouwmuggen, ook wel rouwmuggen of sciara's genoemd komen vrijwel overal voor.
Meestal veroorzaken ze geen problemen, maar bij hoge dichtheden of gevoelige gewassen
kunnen de larven schade aan de wortels veroorzaken.
Levenscyclus
Er zijn zeven ontwikkelingsstadia: ei, vier larvale stadia, pop en volwassen insect. De eieren worden in
de grond gelegd.
De larven leven ook in de grond en eten van rottend plantmateriaal, algen, schimmels en
plantenwortels. Ze zijn vooral te vinden in een vochtige omgeving. De larven verpoppen in de grond.
Schade
De larven van de varenrouwmug kunnen grote schade aanrichten in diverse teelten. De larven eten
van de wortels wat kan leiden tot verminderde groei of zelfs afsterven van de planten. Bovendien
vormen de beschadigde wortels een goede invalspoort voor schadelijke schimmels, bacteriën en
virussen.
Natuurlijke vijanden
Er zijn een aantal natuurlijke vijanden tegen varenrouwmuggen verkrijgbaar: het aaltje Steinernema
feltiae en de roofmijten Hypoaspis aculeifer en Hypoaspis miles.
Herkenning en gedrag
Varenrouwmuggen zijn 2 tot 5 mm kleine, zwart-grijze insecten, met lange slanke antennes (lijken een
beetje op een kralensnoer), een slank lijf en lange slanke poten. De volwassen insecten zijn te zien op
de grond, waar ze zeer actief rondlopen en vliegen. De larven bereiken een maximale grootte van 8
mm en hebben een zwarte kop en geen poten. Ze zijn licht van kleur. De poppen zijn ongeveer 5 mm
en lichtbruin tot grijs van kleur.
Producten
Nemasys S - Steinernema feltiae
Hypack Acu - Hypoaspis aculeifer
Hypo-line m - Hypoaspis miles
De groep wolluis bestaat uit een aantal soorten. De belangrijkste komen uit de geslachten
Planococcus en Pseudococcus. Planococcus citri, de citruswolluis komt voor bij potplanten.
Levenscyclus
Vrouwelijke wolluizen doorlopen vijf ontwikkelingsstadia: ei, drie nimfenstadia en volwassen insect. De
mannetjes hebben slechts twee nimfenstadia waarna een schijnpopstadium volgt. De ontwikkeling van
de wolluizen verloopt optimaal bij hoge temperaturen. Bij 26 °C duurt de ontwikkeling van ei tot
volwassen wolluis bijna vier weken. Bij lagere temperaturen is de ontwikkelingssnelheid veel lager. De
volwassen vrouwtjes leggen een paar honderd eieren.
Schade
Door het onttrekken van voedsel, wordt de plant verzwakt. De aanwezigheid van wolluis resulteert ook
in cosmetische schade omdat ze vaak zo goed te zien zijn. Net als bladluizen scheiden de wolluizen
honingdauw af met vervuilde planten, bloemen en vruchten als gevolg. Op de honingdauw kunnen
schimmels gaan groeien, waardoor de fotosynthese verder belemmert wordt.
Verder zijn er soorten die virussen overdragen.
Natuurlijke vijanden
Zowel onder de sluipwespen als onder de roofvijanden zijn natuurlijke vijanden van wolluis te vinden.
De belangrijkste zijn het kevertje Cryptolaemus montrouzieri en de sluipwesp Leptomastix dactylopii.
Hypoaspis kan op de laagste plantdelen (bij kleine planten) ook wolluis bestrijden.
Herkenning en gedrag
De eieren worden gelegd in een eizak. De jonge nimfen zijn geel van kleur en hebben geen
wasbedekking. In de loop van de ontwikkeling van jonge nimf naar volwassen insect worden de
wolluizen steeds minder beweeglijk. De volwassen vrouwtjes verplaatsen zich nauwelijks. Alleen de
vrouwelijke en de onvolwassen wolluizen nemen voedsel op. Ze zuigen meestal aan bovengrondse
plantendelen. Vanaf het derde larvenstadium is het lichaam van de vrouwtjes bedekt met een wit
wasachtig materiaal. De mannetjes zijn veel kleiner dan de vrouwtjes (3-4 mm), en kunnen in
tegenstelling tot de vrouwtjes vliegen.
Producten
Crypto-line m - Cryptolaemus montrouzieri
Lepto-line d - Leptomastix dactylopii
Hypo-line m - Hypoaspis
de larven van sciara vliegjes zijn als een ondergrondse grasmaaier :-) als wat ze tegenkomen gaat eraan, je moet ze maar eens in je zaailingenbed krijgen dan weet je het meteen :-) je vraagt zeker niet naar een 2e keer !
dank voor de uitgebreide informatie!
idd, die larven doenheel veel kwaad in mijn zaailingenbed.
waar kan ik die natuurlijke vijanden verkrijgen?