Schlumbergera

De besjes zullen van kleur veranderen. Van basisgroen naar bijvoorbeeld lichtroze. Het ligt er maar net aan welke kleur bloem de moederplant heeft. Het kan ook hardroze tegen paars aan worden en als de moederplant een rode bloem heeft zal de bes roodachtig kleuren.
Zodra het vruchtbeginsel begint te zwellen zal ook de vorm van hoekig-langwerpig veranderen naar ovaalrond.

Bij hybridisering met behulp van 2 ouderplanten ligt het er maar net aan of hun genen goed aansluiten. Je ziet het al vroeg aan de bes. Goede versmelting betekent veel zaden en een grotere bes.
Maar een minder geslaagd stel geeft altijd wel zaden. Bij zelfbestuiving geldt met een beetje geluk een kleine productie.

Gezonde zaden zijn donkerbruin tot zwart en glimmen een beetje.
ze zijn kleiner dan kiwipitjes.

Wanneer haal je de bes eraf? Als je wacht tot ze eraf vallen dan hangen ze tot na de nieuwe bloei eind van het jaar nog.

Je kunt eerder zaaien als de bes zacht begint te worden. Gebruik je een lampje om net als met vogeleieren te schouwen, dan kun je aan de donkere rijtjes zien dat ze rijpen. Meestal laat ik ze wel een half jaar hangen.

De bes snij je met een mesje in de lengte door. Je ziet midden in het vruchtvlees de zaden bijelkaar liggen. Lastig klusje om ze eruit te halen want ze zijn nogal plakkerig door het vruchtvlees.
Als je het op een katoenen doekje droogwrijft kun je ze zo loskrabben.

De zaden hoef je niet te weken. Meteen in een luchtig mengsel met een ph van 5,5 op de zaaibed leggen. Zal je nogal tegenvallen om nette rijtjes te maken. Van een beetje bes oogt je gauw 60 zaadjes.

Vochtig houden op kamertemperatuur. De zaden zijn ongelooflijk kiemkrachtig. Ze komen altijd op. In de tweede week zie je al frisgroene langwerpige rondvormige grasprietjes. Ze richten zich naar het licht.
De bovenzijde van het boontje is gevorkt. Heel grappig is het zaadvliesje dat vaak nog hangt aan een van de twee uiteinden.

En dan is het wachten, wachten en nogeens wachten. Ze groeien wel maar traag! Een jaar later soms, gaat dit miniscule plantje zich verbreden. Daarop komt dan het eerste blaadje in de vorm die we normaal kennen van de kerstcactus. Vanaf de basis zal het verder vertakken.

In de handel zijn schlumbergeraplanten een verzameling van 5 tot 8 losse stekken. Ik kweek ze als enkele plantje op. een soort struik.

Ze blijven heel erg teer de komende jaren. Uitdroging vooral in de zomer is funest. Het is zomaar kapot. Ik heb ze daarom niet in de kas staan maar gewoon binnen op een lichte plaats.

Op de moederplant kun je meerdere bessen hebben van verschillende vaderplanten. Probeer de zaden van een bes bijelkaar op te kweken. Je zult zien dat er sterke en zwakke exemplaren tussen zitten. De zwakkeren lijken soms maanden niet te groeien maar sterven niet af.

Een hybrideberoepskwekerij wacht daar uiteraard niet op en vernietigt deze. Ikzelf heb er wel lol in om ze zolang mogelijk te houden. Het zijn soms toch ook bijzondere plantjes vanwege de afwijkingen. Ik heb erbij die er echt heel anders uitzien. Een uitgesproken lange stamper bijvoorbeeld. Een rode stamper met een wit uiteinde is mij ook eens overkomen. Een bloem waarvan bloemblaadjes voor de helft in de lengte een andere kleur heeft. Mislukte meeldraden... Krullende bloemblaadjes. Lange of juist gedrongen bloem. Roodkleurig stengelblad!

Je zult geduld moeten opbrengen want op zijn vroegst zie je de eerste bloemen pas over een jaar of drie.
Neem van mij aan het is een mooi gezicht een bak vol bloemen.

Na de eerste bloei maak ik een selectie om mee verder te hybridiseren. De overblijvertjes worden verzamelpotten om weg te geven.

Rhipsalis werkt op dezelfde manier. Ze zijn wat langzamer met ontkiemen en zijn al gauw iets groter dan de schlumbergera's met een andere kopje. Niet gevorkt maar rond met wat areoolhaartjes erop. Net kleine knuppeltjes. maar ook erg traag in de groei. Omdat de bloei bij deze soorten klein en voor mij niet spectaculair zijn kweek ik er niet echt mee. Ik heb ze wel want epifytische planten zijn mijn liefhebberij.

Epiphyllums vind ik om die reden veel leuker.

Eerste maand

in het 2e jaar

Hartelijk dank voor de meer dan uitgebreide cen gedetailleerde commentaar. Mogen ze gewoon in potjes, of kunnen ze het best in een soort van microklimaatje om te ontkiemen (bv. twee tomatenbakjes op elkaar?)?
U heeft waarschijnlijk massa's schlumbergera's?

Nogmaals hartelijk dank,
Ben.

Of ik veel schlumbergera's heb? ;-) Zelfs op leeftijd ook. Hoe denk je dat een plant van 30 jaar eruit ziet bij gezonde groei? Verhoutte stronken van een pink dik. En een vierkante meter ruimte erom heen.... Ruimtegebrek dus.

Zo zien de zaadbollen eruit. Voor mij zijn ze dan rijp genoeg zodra ze zacht worden en bleker van kleur worden. Ze mogen echt langer hangen tot ze eraf vallen. Nooit gedaan eigenlijk. En het lijkt mij dat het veel van de kracht van de plant vergt. Meestal is na een volle vruchtbezetting (8 zaadbollen bv) de komende bloei een stuk minder. Daarom sla ik vaak een jaar over.

Een zaadbol kan ook onvruchtbaar zijn. Dan blijken de zaden niet ontwikkeld en vind je slecht bruine vliesjes. Als je een logboek bijhoudt kun je zo nagaan welke planten blijkbaar slechts samen kunnen.

Je kunt ook kruisen met een andere soort. Hatiora, de paascactus bijvoorbeeld. In zo'n rijpe bol vind je enkele goede zaden en de rest niet ontwikkeld. De grootte vande bol zegt dus niet alles.

Zo zien gezonde zaden eruit. Het zijn er gauw meer dan 50 stuks.

Vergeet ik je vraag te beantwoorden... Mijn ervaring met epifytische zaden opkweken is dat een microklimaat altijd het beste is. Een jampot met afgesloten deksel bijvoorbeeld op de vensterbank voldoet. Maak het niet te nat en probeer elke week even te schouwen. Door de deksel open te draaien komt er ook weer verse lucht bij. Probeer er hoogstens 10 zaden in zo'n pot te doen. Misschien heb je 5 potten nodig.

Hygienisch werken werkt bevorderend. Komen er geen ziektes in.
In zo'n potje kunnen ze wel zeker 2 jaar in blijven. Als je een uitschieter ziet die groter is dan de andere, die haal je voorzichtig eruit en geef je die plant een eigen pot met nieuw medium.
Voor je het weet heb je alle vensterbanken vol...

Hartelijk dank voor de informatie! ik zal de besjes (die er trouwens uitzien zoals op de foto, sommige minder dik, andere dikker, sommige donkerpaars, andere groenig en eentje knalrood) dan nog een half jaar laten hangen en ze dan zaaien.
ik vrees wel dat ik te weinig plaats ga hebben. alle vensterbanken staan propvol met cactussen allerhande (nu moeten ze allemaal in de slaapkamer, het is een heel rek, maar nu staan andere planten die normaal op het balkon staan/hangen, waaronder carnivoortjes ;o) ) daar ik geen serre heb (ik woon op een appartement met enkele ramen op het zuiden en de rest op het zuid-zuidwesten). het wordt tijd dat ik meer plaats krijg, maar dat zal nog even op zich laten wachten.

groeten,
ben.

Veel plezier collegakweker! En hou me op de hoogte.

ik ben serieus onder de indruk van uw kunnen schlumbergeradick .. hoed af ! zeer informatieve posts ook trouwens ..

Willy

Vorig jaar heb ik met een vriend een boekje uitgegeven over 'Schlumbergera'. Je kunt het vinden in de rubriek vraag en aanbod afd. boeken. Een hoofdstuk specifiek over kweken uit zaad staat er niet omdat het jaren vergt. Vermeerdering uit stek is wel beschreven. Verder gaat het over de verzorging in het algemeen, de historie en 97 foto's van bekende bloemkleuren.

kan dat echt, een kruising tussen een paascactus (hatiora) en de schlumbergera,ik zal het eens een keer proberen.