Draco reactie over de Dicksonia
#1
wo, 12/11/2008 - 00:08
Draco reactie over de Dicksonia
Dag Draco
Het artikel over de Dicksonia is informatief en blijft dus daar.
Je spreekt er over een Trachycarpus fortunei die het loodje heeft gelegd bij - 17.
Wil je daar meer over vertellen bijvoorbeeld ;
Hoe oud was die palm.
Hoe lang (hoeveel winters) stond deze al buiten.
Was het erg nat geweest net voor de vorst.
De antwoorden hierop zijn belangrijk omdat wij allemaal de overtuiging hebben dat deze palm die temperatuur aan moet kunnen.
Voor de forumleden; Draco heeft meerdere planten aangehaald in de samenwerkingsbladen onder Dicksonia wellicht wilt U daar even lezen, het bericht is van 11-11-08
Groetjes
Hans
Dag Hans,
’s zie je dat bijvoorbeeld veel minder. Deze en andere winterharde succulenten beschermen zich waarschijnlijk vooral door middel van een antivries. Bijzonder aan de Trachycarpus vind ik ook dat deze palm zelfs bij lagere temperatuur metabolisch actief blijft, gelet ook op het langdurige groeiseizoen. Ik las eens ergens dat er bij deze soort nauwelijks verschil in vorstresistentie bestaat tijdens zomer of winter. Het gevonden verschil bedroeg slechts 0,5 °C. Op zich is dat wel verklaarbaar gelet op de hooggelegen natuurlijke groeiplaatsen met snel wisselende weersomstandigheden. Vergelijk dat met de gemiddelde winterharde tuinplant die legt ‘s zomers beslist het loodje bij de minste vorst.
De genoemde Trachycarpus met circa 1 m stam stond 5 jaar in de volle grond dicht tegen een gevel op het Zuidwesten. De zanderige grond was daar tamelijk droog door de nabijheid van een Libanonceder. Of het in 1997 voorafgaande aan de strenge vorst erg nat was weet ik niet meer, maar dat zou goed kunnen. De palm is gesneuveld door irreversibele schade aan de groeipunt. De volgroeide bladeren hadden de vorst weerstaan. Ik heb echter de ervaring dat Trachycarpus onder ongunstige omstandigheden, die echter in ons klimaat niet zeldzaam zijn, bij -8°C al flinke schade kan oplopen. Een viertal winters geleden, het jaar is me ontschoten, waren er 2 vorstperiodes met een doorstaande Oostenwind voorafgegaan door flinke regenval. Vier van mijn Trachy's hadden daarna kopschade en het duurde twee seizoenen voordat het herstel compleet was. Een jonge Wagnerianus overleefde het niet.
Wat betreft de winterhardheid van Trachycarpus lijkt het me nuttig om onderscheid te maken tussen herstelbare winterschade en onherstelbare. De gehanteerde limiet voor Trachycarpus van -18°C geeft volgens mij dan ook de temperatuur waarbij de palm doorgaans het loodje legt, tenzij er winterbescherming wordt toegepast. Voor dat geval heb ik enkele rietmatten paraat, maar die zijn lastig aan te brengen bij 10 graden vorst.
Ik veronderstel dat de winterhardheid van een palm tenminste twee kenmerken heeft: De weerstand tegen bevriezing van het weefsel en het vermogen om schade te herstellen. In het eerste geval bepaalt de hoeveelheid antivries, maar ook het vochtgehalte de vorstschade. In het tweede geval wordt de schade al dan niet efficient hersteld.
Ik vermoed dat Trachycarpus vooral over een sterk reparatie mechanisme beschikt terwijl er al vrij snel schade optreedt. Dat laatste concludeer ik uit het bevriezingsbeeld dat bij deze palm al bij enkele graden vorst ontstaat (de donkere strepen in de bladeren). Bij Yucca
Groet,
Draco