meeldauw en christusdoorn

Geen echte vraag deze keer, maar een ervaring die (hopelijk) nuttig kan zijn voor anderen.

Afgelopen voorjaar kocht ik een christusdoorn in de supermarkt. De plant had lang in plastic verpakt gezeten (= veel te vochtig!)en kreeg flink meeldauw. Jonge bladeren en bloemknoppen groeiden krom en vielen af voordat ze zich echt ontplooid hadden. Ik dacht erover de plant weg te gooien, maar herinnerde me toen dat ze in zuid-europa wel 's zomers buiten gezet worden. Ik heb de plant toen buiten gezet, in de volle zon. De jonge, aangetaste bladeren vielen na een paar dagen af en de oude (niet aangetaste) bladeren kleurden donker als reactie op de zonneschijn. Door een paar hagelbuien werden de oude bladeren beschadigd. Maar er kwamen ook nieuwe bladeren, zonder beschadigingen en zonder meeldauw. Na een paar maanden heb ik de plant weer binnen gezet en ze staat nu volop te bloeien. Voorzichtige conclusie: sommige planten kunnen beter tegen direct zonlicht (en weer-en-wind) als sommige meeldauw-schimmels, en soms kan buiten zetten als anti-meeldauw middel werken.

Heeft iemand vergelijkbare ervaringen?