Natte bodem, is een natuurvijver de oplossing?
#1
zo, 13/04/2008 - 11:08
Natte bodem, is een natuurvijver de oplossing?
We hebben een stuk voormalig 2000 M2(oud)weiland met sloten eromheen en een aantal grote bomen rondom. Nu is het probleem de waterafvoer. De grond loopt als een kom in het midden. Het is daar bijna altijd nat en drassig, kortom daar kun je niets mee. Het enigste wat we daaraan kunnen doen is om tig vrachtwagens grond te laten storten maar dat zal een dure grap worden.
Ik had het volgende bedacht: als we nu een met een kraantje een groot gat gingen afgraven voor een natuurvijver? De grond wat daaruit komt kunnen we rondomheen verdelen. Alleen na flink googlen kom ik er maar niet achter over precies hoe en wat er bij komt kijken en of het wel op deze manier zou gaan lukken? Is er iemand die hierover goed advies kan geven?
De grondwaterstand is hier vrij hoog alleen de sloten staan in hete maanden wel droog.
Als de sloten in een warme periode droog staan, dan zal een eventuele vijver ook droog komen te liggen.
De hoogte tot waar het water in de weide (verzadiging) optreedt is het grondwaterpeil of het freatisch vlak.
Grondwater stroomt altijd van punten met een hoge stijghoogte naar punten met een lage stijghoogte.
Water dat zich niet in de bodem, maar in sloten, kanalen, weilanden en meren aan de oppervlakte bevindt, is oppervlaktewater.
Door verlaging van de grondwaterstand, bijvoorbeeld door grondwaterwinning voor drinkwater of voor industrie, kan verdroging optreden en daarmee schade ontstaan aan gewassen.
Het regenwater zakt op de hogere delen van jouw weiland in de bodem. Een deel van dit water stroomt af als freatisch grondwater en komt zo direct in de omringende sloten terecht.. De rest dringt door de slecht doorlatendelaag heen en komt uiteindelijk in het eerste watervoerende pakket of dieper terecht.
Als de bodem verzadigd is en geen water meer kan opnemen, speelt de druk een rol, het overtollige water moet weg.
De wet van de communicerende vaten zegt, dat water door de zwaartekracht van het ene vat naar het andere stroomt tot de waterniveaus gelijk zijn.
Hierdoor ontstaat in het diepere gedeelte van jouw weiland een teveel aan water, ook de omringende weilanden die hoger liggen zorgen ervoor dat het water afgevoerd wordt naar het zwakste/dieper gelegen punt.
Hierdoor is er een drukverschil en treedt het diepe grondwater als kwel aan de oppervlakte in jouw weiland.
Nu met betrekking tot je vraag:
Wanneer je een groot gat gaat graven wordt de structuur veranderd, het punt wordt zwakker (druk) en zal uiteindelijk vol lopen met water.
Maar de grond ga je er rondomheen verdelen, dus ga je oppervlakte van het weiland verhogen? Aan de omringende weilanden verandert er niets, die liggen logischerwijs (cheografisch gezien) hoger dan die van jou.
Het risico wat je dan gaat krijgen is dat de weide nog meer onderwater komt te staan omdat op de plaats waar je het gat hebt gegraven, geen weerstand meer is.
Als het weiland in een natuur/waterwinggebied ligt mag je volgens mij niet ééns op eigen houtje dit gaan toepassen.
Ik zou dit maar goed navragen bij de gemeente.
Je bent ook verantwoordelijk voor de omringende sloten te onderhouden.
Het onder-houd geldt voor de halve breedte van de watergang en voor de gehele lengte van het eigendom.
1 keer per jaar worden de sloten geschouwd.
Wat je ook nog kunt overwegen is om drainage buizen aan te leggen, zodat het water naar de sloot wordt afgevoerd.
Drainage buizen worden meestal op 1 meter diep gelegd met een tussen afstand van 10 meter.
Per definitie leg je geen natuurvijver aan! maar een natuurlijke bron..
Een natuurvijver staat in verbinding met openbare wateren beken/meren/sloten.
Alle vijvers die hier niet toe behoren zijn kunstmatige vijvers.