grasparkiet
#1
ma, 06/10/2008 - 18:06
grasparkiet
Mijn kinderen kwamen thuis met een jonge grasparkiet, een erg leuk beestje van ongeveer zeven weken. Nu is mijn vraag, hoe maak je zo'n beestje nu tam. Hij is nu nog erg schrikkerig logisch denk ik, hij is opeeens weg bij z'n familie. Wat kan ik doen om hem rustig te krijgen en ja hoe maak je zo'n diertje tam want dat is natuurlijk wel de bedoeling! Ik wil geen vogeltje wat altijd maar zielig in een kooitje zit. Alle informatie is welkom!
Het beste is om de vleugels te knippen zodat hij niet kan vliegen, en iedere dag een aantal uur in de hand nemen. Hij moet het vertrouwen krijgen, en door hem aan tehalen en met zijn veren friemelen geeft u de vogel het gevoel dat u hem wil verzorgen . U bootst eigenlijk vogelgedrag uit het wild na.
Vind ik helemaal niks dat vleugelsknippen.
Stel je voor dat wij om tam te worden niet meer kunnen lopen.
Onnatuurlijk ingrijpen in de natuur.
Terugknippen van vleugels is absoluut niet nodig.Bovendien is het een zeer vogelonvriendelijke ingreep.Zet het diertje gewoon in zijn kooi,verzorg hem dagelijks goed en praat er tegen.Zo krijg je een band met het diertje en gaan mens en vogel aan elkaar hechten.
Heb verschillende grasparkieten gehad, en nog NOOIT vleugels terug geknipt. Met geduld en vertrouwen wekken wordt de band steeds sterker. Probeer eerst een vinger in de kooi te steken en blijf gedulig wachten tot hij erop gaat zitten, zet hem dan weer op zijn stokje. Blijf dit herhalen tot hij daaraan is gewend. Je moet het heel langzaam opbouwen zodat hij vertrouwd raakt met je hand, zodat, wanneer hij voor de 1 ste keer, als hij in de kamer mag vliegen, jouw hand als een vertrouwde basis ziet om op te landen, en hem zo weer in zijn kooitje kan zetten. Zorg wel dat alle luikjes en raampjes goed dicht zijn!
Inderdaad, geen vleugels knippen, is echt zielig en als ie voor het eerst vliegt alle gordijnen dicht, anders knalt ie zo tegen je raam.
Allemaal erg bedankt voor de reacties! Mozes(zo heet ie) fladdert naar hartelust door de kamer. Gaat zelf al z'n kooi in om te eten maar geniet van de vrijheid! Hij wil wel even op mijn vinger zitten maar niet te lang want volgens mij associeert hij mijn vinger met terug naar de kooi. Wat een beetje lastig is is het feit dat hij op de een of andere vreemde manier heeft besloten om op de kop van onze hond ook een landingsplek te creëren. Maar die ligt nu bang onder de keukentafel omdat ze van mij niet naar de vogel mag happen/bijten. Weet niet hoe ik dit nu af moet leren. Iemand enig idee?
Laat de hond lang uit, zodat ie lekker moe is. Doe 'm een (stoffen) muilkorfje om en dan kun je ze leren aan elkaar te wennen. Vergeet niet je hond te belonen als ie het goed doet. Succes en leuk dat je parkiet al lekker rondvliegt enzo.
Leuk dat 't al zo goed gaat! Je hond eerst lang uitlaten, dattie lekker moe is en 'm dan zo'n stoffen muilkorfje om, -die is aan de voorkant open dus dan kun je 'm belonen als ie het goed doet- en ze dan aan elkaar laten wennen, zal wel wat tijd kosten denk ik!
Jaren hebben wij samen met onze hond een grasparkiet gehad; zeer tam was ie ook! Hij landde met regelmaat op onze hoofden, liet zich langs het haar naar beneden glijden en trippelde dan vrolijk via de schouder naar de arm en hand. Hij landde ook vaak op de kop van de hond; ging, wanneer de hond met voorpoten op bank, stoel of schoot rustte, tevens op de voorpoot van de hond zitten en pikte dan aan zijn haren. Het is altijd goedgegaan tussen hond en parkiet, totdat vergeten werd de kooi af te sluiten en 's ochtends de vogel niet meer in de kooi zat. Wat bleek? Naar alle waarschijnlijkheid was de parkiet weer op de hond geland en had de hond getracht de parkiet van wegvliegen te weerhouden. Gevolg: de parkiet zat zonder staart achter de gaskachel te piepen. Wij hem weer in de kooi gezet; viel steeds voorover, want kon evenwicht niet meer houden wegens verlies van de staart. Twee dagen later stierf het diertje aan zijn verwondingen. Dus het gaat prima, maar sluit a.u.b. de kooi ALTIJD AF, wanneer men niet in de huiskamer is! Succes en groetjes.